Nawiewniki okienne - montaż na starych oknach

Obowiązujące w Polsce przepisy nie narzucają jednoznacznie obowiązku montowania w oknach nawiewników, ale obligują do stosowania urządzeń nawiewnych „w oknie lub innej przegrodzie”. Wymusiła to nowoczesna i bardzo szczelna stolarka otworowa, która z jednej strony ogranicza straty ciepła z budynków, a z drugiej uniemożliwia sprawne funkcjonowanie wentylacji grawitacyjnej.

Trzeba sobie uświadomić, że wentylacja grawitacyjna (czyli taka, jaka jest w większości domów i mieszkań) działa sprawnie tylko przy dopływie powietrza z zewnątrz. Po zamontowaniu szczelnych okien i drzwi - nie ma na to szans. Skutek jest taki, że zauważamy oszczędności na ogrzewaniu, ale niestety w wielu przypadkach czujemy również, że pojawia się problem z wilgocią i jej skutkami, takimi, jak pleśń i grzyby.

Poprawę sytuacji może przynieść montaż nawiewników, w które przeważnie można doposażyć okna nawet po ich montażu. Dodatkowo ważne jest regularne wietrzenie pomieszczeń.

O montażu nawiewników najlepiej jest pomyśleć w momencie wymiany stolarki okiennej. Wówczas odpowiednie otwory w skrzydle i ościeżnicy zostaną wykonane zanim okno wyjedzie z fabryki. Na miejscu jego montażu instalatorzy założą jedynie po obydwu stronach okna dwa nieduże kawałki plastiku, będące zewnętrznymi częściami nawiewnika. Takie rozwiązanie jest najlepsze, ponieważ otwory zostaną wyfrezowane przez samego producenta, a ten wie najlepiej, w jaki sposób i jak dokładnie je sytuować w oferowanym przez siebie wyrobie.

Wielu użytkowników szczelnych okien decyduje się też jednak na montaż nawiewników dopiero po jakimś czasie od wymiany stolarki. Przeważnie jest to spowodowane nadmiernym parowaniem szyb, nieprzyjemnym zaduchem panującym we wnętrzach, niechęcią do wietrzenia pomieszczeń w czasie mrozów itp. Nawiewniki można zamontować w dowolnym momencie użytkowania stolarki okiennej – także na oknach, które wymieniliśmy dobrych kilka lat temu. Należy jednak wiedzieć, że pracę tę zdecydowanie powinniśmy powierzyć fachowcom (profesjonalnym monterom rekomendowanym przez producenta bądź sprzedawcę okien).

Nawiewniki same w sobie nie mają zbyt skomplikowanej konstrukcji, przez co stosunkowo często uważa się, że niezwykle prosty jest także sposób ich montażu. Konieczne do przeprowadzenia czynności faktycznie nie są szczególnie wymagające, ale potrzebne są odpowiednie narzędzia i fachowa wiedza – zwłaszcza ta, która dotyczy budowy okna i miejsca usytuowania wywietrznika.

Najczęściej popełnianym błędem przez samozwańczych monterów nawiewników okiennych jest wykonywanie otworów za pomocą wiertarki. Takiemu sposobowi działania przeciwni są prawie wszyscy producenci okien. Otwory w skrzydle i ościeżnicy powinny mieć owalny kształt i powinny zostać wyfrezowane specjalnym narzędziem. Podczas pracy należy uważać, by nie naruszyć komory zbrojeniowej okna. Odsłonięte elementy stali są bardzo podatne na korodowanie, co w efekcie końcowym powadzi do osłabienia, a nawet zniszczenia całej konstrukcji.

Kolejną istotną kwestią jest poprawne umiejscowienie nawiewnika. Chodzi o to, aby jego działanie było efektywne, a on sam nie przeszkadzał w normalnym użytkowaniu okna (otwieraniu, zamykaniu, myciu itp.). Z tych też powodów nawiewniki najczęściej umieszcza się w górnej części stolarki okiennej. Wówczas dysza kieruje strumień napływającego z zewnątrz powietrza pod sufit, czyli tam gdzie jest najcieplej. W górnej partii pomieszczenia dochodzi do wymieszania się zimnego powietrza z ciepłym po to, abyśmy nie odczuwali dyskomfortu termicznego, gdy opadnie ono na odczuwalną przez nas wysokość.

Zwykły nawiewnik ciśnieniowy kosztuje około 100 zł. Urządzenia higrosterowane (wpuszczające powietrze do wnętrz na podstawie zmierzonej wilgotności) około 200 zł. Jedne i drugie nawiewniki są do kupienia u sprzedawców oferujących okna. Jednak jak zostało to już wspomniane – lepiej nie ryzykować z ich samodzielnym montażem. Jeżeli pracę tę zlecimy rekomendowanym fachowcom, nie powinni oni zażądać więcej niż po 50 zł od założenia jednego nawiewnika.

Na koniec warto dodać, że jest spora grupa osób, która zdecydowała się na montaż nawiewników okiennych i jest bardzo niezadowolona z ich posiadania. Powodów takiego stanu rzeczy może być wiele, a najczęstsze to niewiedza na temat specyfiki tych urządzeń oraz ich nieprawidłowy montaż.

Prawdą jest, że nawiewniki obniżają efektywność energetyczną oraz pogarszają akustykę stolarki. Dlatego zakładanie ich na super-energooszczędne okna mija się z celem. Takich okien nie montuje się zresztą przy zwykłej wentylacji grawitacyjnej, bo to kolejny bezsens. Z kolei gdy mamy w domu wentylację mechaniczną z odzyskiem ciepła, nawiewniki są zbyteczne.

Musimy też zdawać sobie sprawę, że nawiewnik to nie rekuperator. Wprowadzi zatem do pomieszczenia dokładnie takie powietrze, jakie jest na zewnątrz (także mroźne). Jeżeli jego dysza będzie prawidłowo ukierunkowana, nie powinniśmy odczuwać wielkiego dyskomfortu termicznego, ale gdy staniemy przy samym oknie, lekki chłód może być wyczuwalny. Warto tu wspomnieć, że każdy nawiewnik można zamknąć (ręcznie bądź automatycznie). Wtedy powietrze z zewnątrz nie jest przez niego wpuszczane).

Pozostaje jeszcze kwestia akustyki. Rzeczywiście przez otwarte nawiewniki okienne słychać więcej hałasu. Jest to uciążliwe szczególnie wówczas, gdy mieszkamy przy ruchliwej ulicy. Producenci poradzili sobie jednak już także i z tym problemem. Antidotum na hałas są specjalne wkładki akustyczne, którą tłumią niepożądane dźwięki. Za ulepszenie trzeba oczywiście dodatkowo zapłacić, ale cóż zrobić, skoro to właśnie hałas spędza nam sen z powiek…