Ościeżnica powinna przede wszystkim pasować do ściany i warunków technicznych w jakich będzie montowana.
Framuga, jako widoczny element wystroju, powinna komponować się z wnętrzem. Poza wyborem estetyki warto zastanowić się nad jej odpornością na uszkodzenia mechaniczne i trwałością. Ościeżnica to jeden z elementów wyposażenia wnętrza, który raz zamontowany pozostaje na wiele lat, a w przypadku ościeżnic drzwi zewnętrznych zwykle na stałe. O ile montaż i demontaż ościeżnicy wewnętrznej nie jest specjalnie skomplikowany dla średniozaawansowanego majsterkowicza, o tyle wymiana ościeżnic drzwi zewnętrznych jest trudniejsza i często wiąże się z uciążliwym remontem, połączonym ze skuwaniem warstw tynku w okolicy ościeża.
Producenci sugerują…
Ościeżnice, podobnie jak klamki, okucia i inne elementy wyposażenia drzwi są sprzedawane oddzielnie, co daje możliwość wyboru modelu najbardziej odpowiadającego skrzydłu drzwiowemu pod względem funkcjonalnym i aranżacyjnym. Inny model zastosujemy do drzwi jednoskrzydłowych (lewych bądź prawych), inny do dwuskrzydłowych. Oferta rynkowa jest niezwykle szeroka - można przebierać pomiędzy modelami wykończonymi listwami w najróżniejszych kształtach, dekorowanymi okleinami naturalnymi bądź syntetycznymi, o dowolnym kolorze i fakturze, z listwami łączonymi pod kątem prostym lub np. 45°. Większość producentów drzwi sugeruje jednak odpowiadającą danemu skrzydłu ościeżnicę tworzącą z nim całość, zarówno pod względem technicznym, jak i dekoracyjnym.
Rozważając sugestie producentów warto zauważyć, że prawie wszyscy uzależniają warunki gwarancji i rękojmi od prawidłowego osadzenia futryny przez wykwalifikowaną ekipę. Dotyczy to zwłaszcza ościeżnic zewnętrznych. O bezproblemowym i wieloletnim używaniu drzwi decyduje bowiem fachowy montaż. Przeprowadzony niewłaściwie może doprowadzić do uszkodzenia framugi lub zniszczenia skrzydła drzwiowego. Wbrew życzeniu producentów, montaż można wykonać jednak samodzielnie, gdyż nie jest to praca szczególnie skomplikowana i trudna. Przed decyzją o samodzielnym montażu warto jednak sobie zdać sprawę, że wymaga cierpliwości, skrupulatności i dużej dokładności. Trzeba bowiem precyzyjnie dopasować kąty proste osadzenia ościeżnicy, a podczas pracy uważać, by w najmniejszym stopniu ich nie zmienić. Technikę osadzania ościeżnicy należy ponadto dostosować do jej rodzaju.
Rodzaje ościeżnic
Istnieją dwa główne rodzaje ościeżnic:
###
regulowane
- stałe zwane również blokowymi.
Ościeżnice stałe przeznaczone są do zabudowy równych murów o standardowej grubości (od 6 do 10 cm).
W przypadku ścian o nietypowej grubości lub podłoży nierównych należy zastosować ościeżnice regulowane. Ich konstrukcja pozwala na zabudowę przegród odbiegających od standardu. Jedynym ograniczeniem jest grubość ściany określona przez producenta ościeżnicy - zazwyczaj min. 7,5 cm.
Poza głównym podziałem ościeżnice mogą być:
- przylgowe - to standardowe rozwiązanie, w którym skrzydło drzwiowe nachodzi na ościeżnicę i do niej przylega
- lub bezprzylgowe - w połączeniu z przeznaczonymi do nich drzwiami bezprzylgowymi, pozwalają osiągnąć ciekawy efekt dekoracyjny - zamknięte drzwi chowają się w ościeżnicę tworząc z nią jednolitą płaszczyznę. Brak przylgi jest możliwy dzięki ukryciu zawiasów wewnątrz skrzydła drzwiowego.
Specyficznym rodzajem ościeżnic (choć z punktu widzenia technologii i zasad osadzania trudno tu mówić o ościeżnicach) są elementy montażu drzwi przesuwnych - chowanych w ścianę lub naściennych. Drzwi chowane w ścianę można wykonać przez wykucie wnęki w murze i montaż w niej specjalnej kasety, w którą będą wjeżdżać drzwi, lub budowę przy istniejącej przegrodzie przepierzenia z płyt gipsowo-kartonowych tworzącego wnękę. Drzwi naścienne, jak sama nazwa wskazuje, montuje się na ścianie. "Ościeżnicą" w wypadku drzwi przesuwnych są szyny nośne przykręcane do ściany, na których poruszają się skrzydła drzwiowe.
