Drzwi przylgowe i bezprzylgowe - jak je odróżnić

Wybór drzwi wewnętrznych jest ogromny. Te elementy wyposażenia wnętrz dostępne są w różnych cenach, bardzo różnorodnym wzornictwie i w zróżnicowanej jakości. Większość typowych drzwi jest przylgowa, czyli skonstruowana w taki sposób, że zamknięte skrzydło zachodzi częściowo na ościeżnicę.

Jednak wielu producentów oferuje również drzwi bezprzylgowe, które po zamknięciu licują się z ościeżem, tworząc z nim po stronie otwierania jednolitą płaszczyznę. Jedne i drugie drzwi mają tak swoje zalety, jak i wady i każde z nich pasują do innego rodzaju wnętrz. Podpowiadamy, kiedy z powodzeniem można pozostać przy tradycyjnych drzwiach przylgowych, a kiedy bardziej odpowiednie będą bezprzylgowe.

W Polsce drzwi przylgowe stanowią zdecydowaną większość oferty rynkowej. Ich cechą charakterystyczną jest wcięcie  występujące na krawędzi skrzydła. Owo wcięcie bywa również nazywane wrębem lub felcem. Dzięki takiej właśnie konstrukcji, zamknięte skrzydło drzwiowe zachodzi kawałkiem na fragment ościeżnicy.

Dodatkową zaletą tradycyjnych drzwi przylgowych jest to, że są prostsze w montażu niż drzwi bezprzylgowe. Skrzydło w bardzo prosty sposób reguluje się na zawiasach, co usprawnia i przyśpiesza prace. Nie dzieje się też nic bardzo złego, gdy ościeżnica nie zostanie osadzona z precyzją co do dziesiętnych części milimetra, bo wręb przysłoni ewentualne niedokładności.

Niekiedy można spotkać się opinią, że drzwi przylgowe charakteryzują się lepszymi parametrami akustycznymi. Jest to prawdą, ale różnice zauważalne są dopiero przy użyciu specjalistycznego sprzętu pomiarowego. W tradycyjnych pomieszczeniach, gdzie skrzydło drzwi przylgowych i bezprzylgowych będzie miało taką samą grubość i będzie wykonane z tego samego materiału, słyszalnie różnic nie daje się zauważyć. 

Jako wadę drzwi przylgowych wymienić można bezpieczeństwo ich użytkowania. Dotyczy to zwłaszcza domów, w których są małe dzieci. Najczęstsze przytrzaśnięcia to takie, w których dziecięce palce znalazły się pomiędzy przylgą a framugą.

Skrzydło drzwiowe ma w tym przypadku przekrój prostokąta bez żadnych wcięć na kantach czy płaszczyźnie. Po zamknięciu drzwi bezprzylgowych powstaje jednolita płaszczyzna (skrzydło chowa się w ościeżnicę). Należy jednak zaznaczyć, że owa jednolitość zauważalna jest jedynie po stronie otwierania się drzwi. Z drugiej strony zamknięte drzwi bezprzylgowe wyglądają identycznie jak przylgowe.

Ten typ drzwi ma coraz liczniejsze grono zwolenników. W większości są to entuzjaści gładkich powierzchni, mających tworzyć nowoczesne, minimalistyczne formy aranżacyjne. Należy przyznać, że w takie klimaty drzwi bezprzylgowe wpisują się na ogół znakomicie. W Stanach Zjednoczonych to właśnie one wiodą rynkowy prym. 

Nie są one też jednak zupełnie pozbawione wad. Do zasadniczych należy to, że konstrukcja wymaga ogromnej precyzji i wysokiej jakości wykonania, a to nie pozostaje niestety bez znaczenia dla ostatecznej ceny. Drzwi bezprzylgowe są przeważnie droższe od ich tradycyjnych odpowiedników.  Zwłaszcza jeśli zdecydujemy się na opcję z ukrytymi zawiasami.

Kolejna dość kłopotliwa kwestia to montaż. Fachowcy podchodzą do niego niezbyt chętnie i liczą za usługę spore pieniądze, bo wymaga ona ogromnej precyzji i wielkiej dokładności. W przeciwnym razie w drzwiach bezprzylgowych pojawi się nierównomierna szpara, co wpłynie bardzo niekorzystnie na ich walory estetyczne, a z czasem także i użytkowe (drzwi nie będą się domykały).

Wybór konkretnego typu drzwi jest oczywiście sprawą indywidualną. Niemniej na konstrukcje bezprzylgowe decydują się najczęściej osoby urządzające wnętrza bardzo nowoczesne i industrialne. W takich pomieszczeniach drzwi bezprzylgowe najlepiej oddają swój nieco ekstrawagancki charakter i stają się spójnym elementem wystroju. Warto też dodać, że ich obecność wpływa korzystnie na optyczne powiększenie powierzchni podłogi, co w niektórych aranżacjach ma szczególne znaczenie.

Jeszcze jeden przypadek, który przemawia za nabyciem droższych i bardziej kłopotliwych w montażu drzwi bezprzylgowych to obecność w domu małych dzieci. Ten typ skrzydła jest bezpieczniejszy w użytkowaniu i niesie mniejsze ryzyko przytrzaskiwania drobnych paluszków naszych ukochanych milusińskich.

We wnętrzach urządzanych w stylu klasycznym, a już tym bardziej stylizowanych na dawne, lepiej prezentują się tradycyjne drzwi przylgowe. Świetnie komponują się ze szprosami, zdobieniami w postaci dodatkowych ornamentów itp. Charakterystyczne załamania i kanty akcentują detale wykończeniowe skrzydła oraz ościeżnicy i podkreślają ponadczasowość całego pomieszczenia.