Bezpieczny dom - drzwi antywłamaniowe zgodnie z nowymi normami

Na polskich osiedlach bardzo często pojawiają się przedstawiciele handlowi oferujący „drzwi antywłamaniowe” już za zaledwie kilkaset złotych (wraz z montażem). Mieszkańcy skuszeni niską ceną i wygodą związaną z brakiem konieczności udawania się na zakupy, decydują się właśnie na takie produkty. Następnie, kiedy do naszego bezpiecznego domu wejdą złodzieje, pojawia się problem z uzyskaniem odszkodowania od firmy ubezpieczeniowej. Dlaczego tak się dzieje? Dlatego, że polskie prawo nie przewiduje definicji drzwi antywłamaniowych, a jedynie takich, które charakteryzują się podwyższoną odpornością na włamanie. To wyroby sklasyfikowane do właściwych grup i spełniające określone kryteria normowe. Drzwi, które takich wymogów nie spełniają, z antywłamaniowością mają wspólne jedynie nazewnictwo.

Zmiana normy dotyczącej antywłamaniowości drzwi zewnętrznych nastąpiła jeszcze przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej. Już wówczas nasz kraj został niejako zmuszony do dostosowania określonych przepisów Prawa budowlanego do dyrektyw unijnych. Wtedy też starą polską normę PN-90/B-92270 zastąpiono normą europejską PN-EN 1627.

Według wcześniejszych przepisów drzwi były antywłamaniowe jeżeli zaliczono je do klasy C. Tym samym przynależność tych produktów do klas A i B wykluczała ich antywłamaniowość. Nowa norma (PN-EN 1627) klasyfikuje drzwi według określonej (wyższej bądź niższej) odporności na włamanie. Oznacza to tyle, że pojęcie „drzwi antywłamaniowe” prawnie zostało zlikwidowane, a jego funkcjonowanie zauważalne jest jedynie w nie do końca zgodnych z prawdą sloganach reklamowych.

Norma PN-EN 1627 rozdziela drzwi zewnętrzne na sześć klas odporności na włamanie, oznaczając je symbolem RC (resistance class). Użytkownicy prywatnych domów i mieszkań na odszkodowanie mogą liczyć wówczas, gdy posiadają drzwi należące do klas RC 3 i RC 4. Klasy RC 1 i RC 2 uważane są za słabo odporne na próby podejmowanych ataków. Zaś drzwi z klas RC 5 i RC 6 nie stosuje się w typowym mieszkalnictwie.

• Klasa RC 1 – oznacza niski poziom zaangażowania włamywacza w próby sforsowania drzwi. Przez drzwi należące do tej klasy można włamać się bez szczególnych przygotowań, z użyciem jedynie siły fizycznej lub bardzo prostych narzędzi (można sforsować je poprzez kopnięcie, uderzenie barkiem, podniesienie na zawiasach, wyrwanie, itp.), co trwa zaledwie chwilę.
• Klasa RC 2 – poziom zaangażowania osoby dokonującej aktu włamania nadal jest niski, a wiedza na temat potencjalnych łupów znikoma. Do sforsowań tego typu drzwi najczęściej dochodzi bez uprzedniego przygotowania. Włamywacze posługują się przeważnie prostymi narzędziami typu: młotek, śrubokręt, obcęgi, klin, itp. Drzwi klasy RC 2 (zgodnie z badaniami) opierają się forsującemu przez zaledwie 3 minuty.
• Klasa RC 3 – włamywacz musi wykazać średni poziom zaangażowania. Musi się również liczyć ze średnim poziomem ryzyka. Dlatego też posiadając wiedzę na temat odporności drzwi, liczy się z czasem i hałasem, który wygeneruje w trakcie podejmowania prób ich sforsowania. Drzwi klasy RC 3 najczęściej wyłamuje się za pomocą stalowego łomu oraz przy użyciu mechanicznej wiertarki i innych prostych narzędzi dodatkowych. Opór trwa tu 5 minut.
• Klasa RC 4 – do sforsowania drzwi trzeba być odpowiednio przygotowanym. Konieczne są tu narzędzia, które pozwolą włamywaczowi w różnorodny sposób atakować przeszkodę (wiertarka, piła, przecinak, dłuto, siekiera, duży młotek). Drzwi tej klasy niszczy się w przekonaniu o osiągnięciu wymiernych korzyści z włamania i przy stosunkowo wysokim poziomie ryzyka. Walka z nimi może wynieść 10 minut.
• Klasa RC 5 – włamania może  dokonać tylko doświadczona i dobrze przygotowana osoba. Do sforsowania drzwi potrzebne są elektronarzędzia np.: wiertarka, wyrzynarka, szlifierka kątowa, piła mechaniczna. Włamywacz podejmuje w tym przypadku wysokie ryzyko i jest przekonany o skali wymierności osiągniętych  korzyści. Nie interesuje go poziom hałasu jaki wygeneruje podczas swoich działań. Tych drzwi nie sforsuje się krócej niż w 15 minut.
• Klasa RC 6 – drzwi o najwyższej odporności na włamanie. Do ich pokonania potrzeba przynajmniej 20 minut czasu. Niezbędne są też profesjonalne elektronarzędzia o wysokiej mocy. Takie drzwi jest w stanie sforsować wyłącznie doświadczony i doskonale przygotowany włamywacz. Włamanie do mieszkania z takimi drzwiami jest obarczone wysokim ryzykiem - hałas przy próbie sforsowania tych drzwi będzie duży.

Warto zdawać sobie sprawę, że wszystkie drzwi sklasyfikowane jako te podwyższonej antywłamaniowości są testowane i dokładnie badane. Do wykonywania tych badań uprawniony jest Instytut Techniki Budowlanej oraz Instytut Mechaniki Precyzyjnej. To właśnie te  instytuty wydają Aprobatę Techniczną i certyfikat. Ważne jest, by nabywane przez nas drzwi posiadały obydwa te dokumenty równocześnie, ponieważ sam certyfikat o niczym jeszcze nie świadczy.

Inną sprawą jest, że drzwi to swego rodzaju komplet, czyli skrzydło, ościeżnica, zamki, zawiasy i całe dodatkowe wyposażenie. Zatem Aprobatą Techniczną i certyfikatem powinien być objęty każdy z wymienionych powyżej elementów, a nie tylko wybrane. Niedopuszczalne jest nazywanie zwykłych drzwi „antywłamaniowymi” tylko dlatego, że wyposażono je w dobrej jakości zamek o podwyższonej odporności antywłamaniowej. Na antywłamaniowość wpływa bowiem wiele czynników, a jednym z ważniejszych jest określona konstrukcja i budowa stolarki otworowej.

W rzeczywistości na polskim rynku funkcjonuje tylko kilku producentów oferujących drzwi antywłamaniowe z prawdziwego zdarzenia. To znane i od lat cenione marki. Pozostali wytwórcy proponujący nam „antywłamaniowość” za kilkaset złotych, niestety mijają się z prawdą. Cena jest zatem wyznacznikiem w tym zakresie. Prawdziwie antywłamaniowych drzwi nie kupimy taniej niż za 2,5 – 3,5 tys. zł. To oczywiście ceny minimalne.

Kolejny wyznacznik to ciężar. Jeżeli zakupione przez nas drzwi zdołamy samodzielnie udźwignąć to niestety nie są one antywłamaniowe. Drzwi o najwyższych klasach odporności na włamanie ważą sporo ponad 100 kg i ich transport oraz montaż wymagają zastosowania specjalistycznego sprzętu. Z metalu powinno być wykonane nie tylko skrzydło, ale także ościeżnice. Najlepiej jeśli podczas montażu głęboko zakotwi się je w murze (np. poprzez wmurowanie lub wkręcenie). Oczywiście warunkiem podwyższonej odporności na włamanie są też certyfikowane zamki, zawiasy oraz sam montaż (przeprowadzony przez specjalistów rekomendowanych przez wybranego producenta).